افتدستا

افتدستا. [ اَ ت ِ دِ ] (اِ) کلمه ایست مرکب از افتدکه عجب و ستا که ستایش و بندگی باشد. یعنی ستایش عجیب و نیکوترین ستایش و بندگی . (آنندراج ) (برهان ) (هفت قلزم ). نیکوترین ستایش و آن ستایش باری است عزّ عزّه . (شرفنامه ٔ منیری ). یعنی مدح عجیب (شگفت ستایش ) می باشد. (از مجمعالفرس بنقل رشیدی ). افدستا. (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ٔ منیری ). || حمد خدای تعالی . (هفت قلزم ) (برهان ) (آنندراج ). مدح . حمد. ستایش . افدستا. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به افدستا شود.