افخارلغتنامه دهخداافخار. [ اِ] (ع مص ) افزون داشتن یکی را بر دیگری در فخر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کسی را بر کسی فخر نهادن . (تاج المصادر بیهقی ). || فرزند نیکو آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
