افرار

افرار. [ اِ ] (ع مص ) گریزانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بر گریختن داشتن . (المصادرزوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || دندان شیر افکندن ستور و برآوردن جز آن . || با کسی چیزی کردن که از آن بگریزد. || شمشیر شکافتن سر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).