افسانه برتابیدن
لغتنامه دهخدا
افسانه برتابیدن . [ اَ ن َ / ن ِ ب َ دَ ] (مص مرکب ) تاب و توان داشتن افسانه را. قدرت بر افسانه داشتن :
خاموش حزین که برنتابد
افسانه ٔ عشق برزبانها.
خاموش حزین که برنتابد
افسانه ٔ عشق برزبانها.
حزین اصفهانی (از ارمغان آصفی ).