افن

افن . [ اَ ] (ع مص ) دوشیدن ناقه بغیر وقت . (آنندراج ). در غیر وقت ناقه را دوشیدن . (از اقرب الموارد). دوشیدن ناقه باوقت و بی وقت و آن مفسد ناقه است . (منتهی الارب ). بی وقت و در غیرموقع دوشیدن شتر ماده را. (ناظم الاطباء). || شیر همه بدوشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). خوردن شتربچه تمام شیر که در پستان ناقه است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || فاسد کردن طعام . (آنندراج ). || نیکو نمودن طعام و خیر نبودن در آن . و به این معنی بصیغه ٔ مجهول بکار رود. (منتهی الارب ). نیکو شمرده شدن طعام و خیری در آن نبودن . (ناظم الاطباء). || فاسد گردیدن گردو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ضعیف رأی و بی عقل گردانیدن خدای تعالی کسی را. (آنندراج ). سست رأی گردانیدن خدا کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کم خرد گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || (اِمص ) کمی . (منتهی الارب ). کمی و نقص . (ناظم الاطباء). || (اِ) نام گیاهی . (ناظم الاطباء). گیاهی است . (منتهی الارب ).