افگانه فکندن

افگانه فکندن . [ اَ ن َ / ن ِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بچه ٔ ناتمام سقط کردن . بچه را پیش از موعد طبیعی انداختن :
مادرروزی ار افگانه فکند
غم مبر انده افگانه مخور.

خاقانی .