افگندنی

افگندنی . [ اَ گ َ دَ ] (ص لیاقت ، اِ) افکندنی . (ناظم الاطباء). گستردنی . || فرش و جز آن :
صد اشتر همه بار دیبای چین
صد اشتر ز افگندنی همچنین .

فردوسی .

گر افگندنی هیچ بودی مرا
مگر مرد مهمان ستودی مرا.

فردوسی .

ز پوشیدنیها و گستردنی
زافگندنی و پراگندنی .

فردوسی .

از افگندنیهای دیبا هزار
بفرمود تا برنهادند بار.

فردوسی .

رجوع به افکندنی شود.