اقبصلغتنامه دهخدااقبص . [ اَ ب َ ] (ع ص ) بزرگ سر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). درازسر یاگردسر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || آنکه از پیش پا بر موضع پاشنه خاک پاشد در رفتار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، قُبص . (ناظم الاطباء).
