اقتاللغتنامه دهخدااقتال .[ اِ ] (ع مص ) فرا کشتن آمدن . (تاج المصادر بیهقی ).با کشتن دادن . (المصادر زوزنی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || به قتلگاه فرستادن . (منتهی الارب ). به قتلگاه بردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
