اقتداحلغتنامه دهخدااقتداح . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) شوربا بکفگیر برگرفتن . || اندیشیدن کاری را. || بچخماق زدن آتش زنه تا آتش دهد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).