اقتعافلغتنامه دهخدااقتعاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) فروریخته شدن روی کوه . || از بن درافتادن دیوار. || از جای رفتن چیزی . || به خواهش گرفتن چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
