اقدحلغتنامه دهخدااقدح . [ اَ دُ ] (ع اِ) ج ِ قِدح ، بمعنی تیر تمام ناتراشیده پر و پیکان نانهاده و تیر قمار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ).