اقفاءلغتنامه دهخدااقفاء.[ اِ ] (ع مص ) فزونی نهادن کسی را بر کسی . || خاص گردانیدن کسی را بچیزی . || برگزیدن کسی را بکاری . || قفا خوردن . || نواله و بخش نهادن بجهت مهمان . || برگزیدن بدان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
