اقناعی
لغت‌نامه دهخدا
اقناعی . [ اِ ] (ص نسبی ) منسوب به اقناع :
مدح امرا جواب اقناعی
اوصاف توچون ادای برهانی .
|| (اصطلاح منطق ) اطلاق میشود بر قیاس خطابی و آن دلیلی باشد ترکیب یافته از مشهورات و مظنونات و گاه اطلاق میشود بر لفظ مقنع در بادی نظر هرچند که اقناعی حقیقی هم نباشد. (کشاف اصطلاحات الفنون از محاکمات در ابطال جزء لایتجزی ).
مدح امرا جواب اقناعی
اوصاف توچون ادای برهانی .
مختاری .
|| (اصطلاح منطق ) اطلاق میشود بر قیاس خطابی و آن دلیلی باشد ترکیب یافته از مشهورات و مظنونات و گاه اطلاق میشود بر لفظ مقنع در بادی نظر هرچند که اقناعی حقیقی هم نباشد. (کشاف اصطلاحات الفنون از محاکمات در ابطال جزء لایتجزی ).
