التیاقلغتنامه دهخداالتیاق . [ اِ ] (ع مص ) دوستی راست و خالص کردن با کسی چندانکه بچسبد وی را. || لازم گرفتن کسی را. (منتهی الارب ). || بی نیاز گردیدن . (منتهی الارب ).
