الجه
لغتنامه دهخدا
الجه . [ اُ ج َ ] (ترکی ، اِ) یا الچه یا الجی ، مال و جنس و بندی که در تاخت ملک بیگانه گیرند. (آنندراج ). مال غارت و اسرائی که در تاخت ملک بیگانه گیرند. (فرهنگ نظام ) :
گر صاحب زمان را وقت ظهور میبود
از بهر الجه میرفت دنبال لشکر او.
گر صاحب زمان را وقت ظهور میبود
از بهر الجه میرفت دنبال لشکر او.
واله هروی (در هجو ترکی از آنندراج ).