الخاء

الخاء. [ اِ ] (ع مص ) عطا دادن . (تاج المصادر بیهقی ). مال خود بخشیدن کسی را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || دارو به بینی واکردن . (تاج المصادر بیهقی ). دارو در بینی افکندن . (مصادر زوزنی ). دارو در بینی یا در گلوی کسی ریختن . (منتهی الارب ).