الدالخصام
لغتنامه دهخدا
الدالخصام . [ اَ ل َدْ دُل ْ خ ِ ] (ع اِ مرکب ) مأخوذ از قرآن کریم آیه ٔ «هو الدالخصام » (قرآن 204/2)؛ بمعنی مرد سخت خصومت و ستیزه کار. رجوع به اَلَدّ شود :
با دشمنان خویش الدالخصام باش
مندیش هیچ از آنکه الدالخصام تست .
با دشمنان خویش الدالخصام باش
مندیش هیچ از آنکه الدالخصام تست .
سوزنی .