السنة
لغتنامه دهخدا
السنة. [ اَ س ِ ن َ ] (ع اِ) ج ِ لِسان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و رجوع به غیاث اللغات شود.
- در افواه و السنه ٔ مردمان ؛ خبرهایی که در دهنهای مردمان است و از زبان آنان شنیده میشود. (ناظم الاطباء).
- در افواه و السنه ٔ مردمان ؛ خبرهایی که در دهنهای مردمان است و از زبان آنان شنیده میشود. (ناظم الاطباء).