الفخته

الفخته . [ اَ ف َ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از الفختن . اندوخته و جمعکرده . (انجمن آرا) (برهان قاطع) (آنندراج ). اندوخته . (فرهنگ رشیدی ). گردکرده شده و جمعکرده شده . (مؤید الفضلاء). اندوخته و محصول . (ناظم الاطباء). الفخده . الفنجیده . (فرهنگ رشیدی ). رجوع به الفختن و الفاختن شود :
غزی کو بغارت ببندد میان
ز الفخته ٔ خویش بیند زیان .

امیرخسرو (از فرهنگ رشیدی ).