الفنجگاه

الفنجگاه . [ اَ ف َ ] (اِ مرکب ) یا الفنجگه ، جای اندوختن . جای گرد آوردن و جمع کردن . محل ذخیره . رجوع به الفنج و الفنجیدن و الفاختن شود :
این جهان الفنجگاه علم تست
سر مزن چون خر در این خانه ٔ خراب .

ناصرخسرو.

الفنجگاه تست جهان زینجا
برگیر زود زاد ره محشر.

ناصرخسرو.

جهان را مپندار دارالقرار
بل الفنجگاهی است دارالرحال .

ناصرخسرو.