اللذینلغتنامه دهخدااللذین . [ اَل ْ ل َ ذَ ن ِ ] (ع اِ موصول ) آن دو مذکر که . (ترجمان علامه ٔ تهذیب عادل ). تثنیه ٔ الذی در حالت نصب و جر. آن دو مرد که . آن دو که . رجوع به الذی شود.
