النگ

النگ . [ اَ / اُ ل َ ] (اِخ ) در تاریخ حبیب السیر اسمهایی بدین صورت آمده است : النگ خرقان ، النگ بسطام ، آق النگ همدان ، النگ آقا، النگ سهند، النگ شاه نشین ، النگ باباخاکی ، النگ جوزی ، النگ بیکی ، النگ تشین ، النگ قلبه ، النگ شکی ، النگ داغی ، النگ جیجکتو، النگ مشرتو، النگ همدان ، یکه النگ ، النگ کهدستان ، النگ اسماریکک ، النگ رادکان . و النگ بضم اول و فتح دوم بمعنی سبزه زار و مرغزار و بفتح اول و دوم بمعنی دیوار و پناه قلعه گیری است و ظاهراً در اکثر نواحی محلی سبزه زار و یا دیوار و پناه قلعه گیری بوده است که بعد با افزودن «النگ »به اول نام آن ناحیه بصورت اسم خاص درآمده است و هم اکنون در بعضی از شهرهای ایران از قبیل گرگان و مشهد و بیرجند دیههایی بنام «النگ » مطلق یا بصورت اضافه به کلمه های نظیر پشه ، درویش ، ساری خان ، و سرتخت وجوددارد. رجوع به النگ (معنی لغوی ) و فهرست حبیب السیر چ خیام ذیل اسامی خاص خرقان ، بسطام و جز آن ، و هم به اسامی خاص مذکور و مواد بعدی در این لغت نامه شود.