الهی سماوه ای

الهی سماوه ای . [ اِ لا ی ِ س َ وَ ] (اِخ ) (شیخ ...) نام وی عبداﷲ و از کبار عرفا و مشایخ نقشبندیه در عهد سلطان محمد فاتح بود. اصل او از سماوه از ولایت خداوندگار بود. نخست بتحصیل علوم شرعی پرداخت و زمانی به ایران سفر کرد و در حوزه ٔ درس مولانا علی طوسی بود. سپس بسمرقند و بخارا و از آنجا به روم رفت و در هرات صحبت ملاجامی را درک کرد و سرانجام بوطن برگشت و به ارشاد پرداخت و در 896 هَ . ق . در سماوه درگذشت . او راست : زادالمشتاقین و نجات الارواح . در تاریخ وفاتش گفته اند:
غریق رحمت حق شد از آنرو
شدش تاریخ «رحمت بر الهی ».

(از ریحانة الادب ج 1 ص 102).