الویة

الویة. [ اَل ْ وِ ی َ ] (ع اِ) ج ِ لِواء. (دهار) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ِ لِواء. علمهای فوج یعنی نشانهای لشکر. (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) (از منتهی الارب ). رجوع به لِواء شود :
گوید بخور کت نوش باد این جام می از بامداد
ای ازدر ملک قباد با تاج و تخت و الویه .

منوچهری .

و الویه از مساعدت نصرت و ظفر افراخته شده . (جهانگشای جوینی ). || ج ِ لِوی ̍. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به لِوی ̍ شود.