الیس

الیس . [ اَل ْ ی َ ] (ع ص ) دلیر. ج ، لیس . (منتهی الارب ).دلیری که از چیزی نهراسد و چیزی او را مانع نباشد. (از اقرب الموارد). || شتر که هرچند بار کنند بردارد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مرد پیوسته خانه نشین . (منتهی الارب ). آنکه پیوسته در خانه ماند. (از اقرب الموارد). || مرد نیکخوی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، لیس . || مرد زن جلب بی غیرت و آنکه بر وی فسوس کنند. (منتهی الارب ). دیوثی که بی غیرت است و او را مسخره کنند. (از ذیل اقرب الموارد). || (اِ)شیر بیشه . (منتهی الارب ). اسد. (از اقرب الموارد).