امان خواستن

امان خواستن . [ اَ خوا / خا ت َ ] (مص مرکب ) درخواست زنهارکردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). امان طلبیدن . بزنهار درآمدن . (فرهنگ فارسی معین ) :
سپاه سه کشور امان خواستند
بدان گفته ها دل بیاراستند.

فردوسی .

کی بتابد تا نیابد مشتری از تو جواز
کی برآید تانخواهد توأمان از تو امان .

زینبی .

ز شرق و غرب ز رایت همی امان خواهند
که هست او را بر طبع و خاطر تو گذر.

مسعودسعد.

بفریاد آمد و امان خواست . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).