امان طلبیدنلغتنامه دهخداامان طلبیدن . [ اَ طَ ل َ دَ] (مص مرکب ) امان خواستن . (فرهنگ فارسی معین ) : جباران کامکار در حریم روزگار او امان طلبیدند. (کلیله و دمنه ). رجوع به امان و امان جستن شود.
