امان یافتن

امان یافتن . [ اَ ت َ ] (مص مرکب ) زنهار یافتن . در کنف حمایت کسی درآمدن . (فرهنگ فارسی معین ) :
تا امان یابد بمکرم جانتان
ماند این میراث فرزندانتان .

مولوی .

جبر خفتن در میان رهزنان
مرغ بی هنگام کی یابد امان .

مولوی .

اگر بر جفا پیشه بشتافتی
کی از دست قهرش امان یافتی ؟

سعدی (بوستان ).