امتتاعلغتنامه دهخداامتتاع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) سود بردن از چیزی . برخورداری یافتن زمانی دراز. (از اقرب الموارد). تمتع. استمتاع . متمتع شدن : زاد رحلت بر راحله ٔ روز و شب نهید و دل از امتتاع دنیا و حطام او بردارید. (سندبادنامه ص 156).
