امتین
لغتنامه دهخدا
امتین . [ اِ م ِ ] (فرانسوی ، اِ) ماده ای است بشکل فلسهای قهوه ای رنگ که آنرا از ریشه ٔ اپیکا بدست آرند. طعمش تلخ است و در آب گرم زود حل میشود و در 50 درجه حرارت ذوب میگردد. قی آور است و بر ضد اسهال بکار میرود. (از فرهنگ فارسی معین ) (گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 257).