امراطلغتنامه دهخداامراط. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ مُرُط و گویند مرط ج ِ مِراط و امراط جج . (از اقرب الموارد). ج ِ مُرُط. (از منتهی الارب ). تیرهای بی پر. (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به مرط شود.
