امرط

امرط. [ اَ رَ ] (ع ص ) سبک اندام . || سبک ابرو. || سبک ریش . || سبک چشم از جریان آب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، مُرط، مِرطَة. (ناظم الاطباء). || گرگ برکنده موی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || دزد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). || تیر بی پر یا تیر پرافتاده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تیر بی پر. (مهذب الاسماء). || موی ریخته . (مصادر زوزنی ). آنکه موی اندک دارد بر بناگوش . (مهذب الاسماء). ج ، مُرط و جج ، امراط و مِراط. (ناظم الاطباء).