امنان

امنان . [ اِ ] (ع مص ) سست و مانده کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ناتوان ساختن کسی و نیروی او را بردن . (از اقرب الموارد). || بممنون کسی رسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گویند امنته اذا بلغت ممنونه . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).