امینای نجفی

امینای نجفی . [ اَ نا ی ِ ن َ ج َ ] (اِخ ) پسر ملامحمود،کلیددار نجف اشرف . از شاعران قرن یازدهم هجری بود. نصرآبادی نویسد: طبعش خالی از لطفی نیست . از اوست :
فرصتم کی شد که گیرم دامن وصلی بکف
از گریبان دست اگر برداشتم بر سرزدم .
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 306) (از الذریعه قسم 1 از جزء 9 ص 103) (از فرهنگ سخنوران ). و رجوع به فرهنگ سخنوران شود.