ام حکیم

ام حکیم . [ اُم ْ م ِ ح َ ] (اِخ ) (ملقب به بیضا و قبةالدیباج ) دختر عبدالمطلب و عمه ٔ پیغمبر اسلام و از زنان حکیم و خردمند بنی هاشم و بکثرت ادب و فصاحت و بلاغت مشهور بوده و شعر می سروده است و از اشعار وی مرثیه ای است که بدستور پدر در حال حیاتش برای وی سروده است . رجوع به تذکرةالخواتین ص 36 و در منثور ص 55 و ریحانة الادب ج 6 ص 217 و تاریخ گزیده چ لندن ، ص 163 شود.