انباز گرفتن
لغتنامه دهخدا
انباز گرفتن . [ اَم ْ گ ِ رِت َ ] (مص مرکب ) شریک گرفتن . جفت گرفتن :
کنون بررست پیش من بصد ناز
بپرواز اندر آمد بچه ٔ باز
همی ترسم که گر پرواز گیرد
بکام خود یکی انباز گیرد.
کنون بررست پیش من بصد ناز
بپرواز اندر آمد بچه ٔ باز
همی ترسم که گر پرواز گیرد
بکام خود یکی انباز گیرد.
(ویس و رامین ).