انبان شناور
لغت‌نامه دهخدا
انبان شناور. [ اَم ْ ن ِ ش ِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خیک پرباد یا سبویی که شناور بمدد آن دردریای عریض شنا تواند نمود. (آنندراج ) :
درین دریا که مواجش نبیند روی ساحل را
چو انبان شناور از هوا پر کرده ام دل را.
درین دریا که مواجش نبیند روی ساحل را
چو انبان شناور از هوا پر کرده ام دل را.
وحید (از آنندراج ).
