انتاء

انتاء. [ اِ ] (ع مص ) سپس ماندن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). درنگ کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تأخر. (از اقرب الموارد). || شکستن و آماسیده کردن بینی کسی را. || موافق شدن با کسی در شکل و در سیرت ، یقال : انتاءفلاناً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). موافق شدن در شکل و خلق با کسی . (از اقرب الموارد).