انتظامی
لغت‌نامه دهخدا
انتظامی . [ اِ ت ِ] (ص نسبی ) منسوب به انتظام . (فرهنگ فارسی معین ).
- قوای انتظامی ؛ قوه هایی که حفظ نظم و آرامش مملکت بعهده ٔ آنهاست ، مانند ارتش و شهربانی و ژاندارمری . (از فرهنگ فارسی معین ).
- مأمور انتظامی ؛ مأموری که عهده دار حفظ نظم و آرامش است .
- قوای انتظامی ؛ قوه هایی که حفظ نظم و آرامش مملکت بعهده ٔ آنهاست ، مانند ارتش و شهربانی و ژاندارمری . (از فرهنگ فارسی معین ).
- مأمور انتظامی ؛ مأموری که عهده دار حفظ نظم و آرامش است .
