انتعاف

انتعاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) آشکارا گردیدن سوار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ظاهر و آشکار شدن سوار. (از اقرب الموارد). || بلند برآمدن بر نعف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بلندبرآمدن بر نعف یعنی جای بلند. (آنندراج ). بالا رفتن بر جای بلند. (از اقرب الموارد). || بدیگری ماندن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بدیگری واگذاشتن چیزی را. (از اقرب الموارد).