انجمن گاه
لغت‌نامه دهخدا
انجمن گاه . [ اَ ج ُ م َ ] (اِ مرکب ) موضعی که در آن انجمن واقع شود. بزمگاه . مجلس گاه . (از آنندراج ). محل انجمن وکنکاش . (ناظم الاطباء). محفل . (زمخشری ) :
به بیعت درین انجمن گاه بود
ز احوال پیشینه آگاه بود.
همه همگروهه براه آمدند
سوی انجمن گاه شاه آمدند.
در آن انجمن گاه انجم شکوه
که جمع آمد از هفت کشور گروه .
به بیعت درین انجمن گاه بود
ز احوال پیشینه آگاه بود.
نظامی (از آنندراج ).
همه همگروهه براه آمدند
سوی انجمن گاه شاه آمدند.
نظامی .
در آن انجمن گاه انجم شکوه
که جمع آمد از هفت کشور گروه .
نظامی .
