انخع
لغت‌نامه دهخدا
انخع. [ اَ خ َ ] (ع ن تف ) خوارتر و مقهورتر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). اذل و اقهر و اقتل . (از اقرب الموارد). الحدیث : ان انخع الاسماء عنداﷲ عزوجل ان یسمی الرجل باسم ملک الاملاک ؛ ای اذلها و اقهرها و اقتلها لصاحبه . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
