انداخت کردن . [ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اندیشه کردن . قصد کردن . نقشه کشیدن : آنگه این هرسه ملعون بایکدیگر بنشستند پنهان از همه ٔ جهان و انداخت کردند که هر یکی بولایتی دیگر شوند و دعوی دیگر کنند. (کتاب النقض ص 324). تا بعهد سلطان سعید ملک شاه نوراﷲ قبره که این قوم شوم در دیار قهستان ظاهر شدند و پنهان انداخت و تمهیدالحاد میکردند. (کتاب النقض ص 332).

انداخت کردن

انداخت

أجَّلَ

أزْجَأ

اِنّاخت

وَن

أَلْقَاهُ

أَلْقَاهَا

أَلْقَتْ

أَلْقَىٰ

می افکند

مَا سَبَقَکُم

euphuist

مفهوم

بلادفاع

اسب ریزاندام

پنگوئنیان

لغت‌نامه دهخدا