اندازندهلغتنامه دهخدااندازنده . [ اَ زَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه چیزی را از جایی بیندازد. پرتاب کننده . (فرهنگ فارسی معین ): صروع ؛ نیک اندازنده مردم را. (منتهی الارب ).
