اندرآختن
لغتنامه دهخدا
اندرآختن . [ اَ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) فروبردن . فروکردن . (یادداشت مؤلف ) :
سر تازانه خسرو اندرآخت (؟)
خرقه زان جایگه برون انداخت .
و رجوع به آختن شود.
سر تازانه خسرو اندرآخت (؟)
خرقه زان جایگه برون انداخت .
سنایی .
و رجوع به آختن شود.