اندردویدنلغتنامه دهخدااندردویدن . [ اَ دَ دَ دَ ] (مص مرکب ) تاختن : اندردوید و مملکت او بغارتیدبا لشکری گران و سپاهی گزافه کار. منوچهری .و رجوع به دویدن شود.