اندرزورلغتنامه دهخدااندرزور. [ اَ دَ وَ ] (ص مرکب ) اندرزگو. آنکه کارش اندرز گفتن است : زینت ملک خداوندی واندر خور ملک صدر دیوان شه شرقی و اندرزوری .فرخی .
