انده بر

انده بر. [اَ دُه ْ ب َ ] (نف مرکب ) برنده ٔ انده (اندوه ). آنکه غم و اندوه را از بین می برد. تسلی دهنده :
دبیری بیاورد انده بری
همان ساخته پهلوی دفتری .

فردوسی .

مهر فرزند بر خواجه فکنده ست جهان
زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست .

فرخی .

خاقانی غریبم در تنگنای شروان
دارم هزار انده انده بری ندارم .

خاقانی .