انده کش

انده کش . [ اَ دُه ْ ک َ / ک ِ] (نف مرکب ) غمخوار. تحمل کننده ٔ اندوه :
خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی
در عشق سر دیوان شدی نامت بدیوان تازه کن .

خاقانی .

خاقانی اگر چه عقل دستخوش تست
هم محرم عشق باش کانده کش تست .

خاقانی .